ஆயிற்று. அம்மாவைப் பற்றி என் பாட்டில் எழுதிக் கொண்டிருந்தேன் கவிதை கவிதையாய். அவள் தன் பாட்டிற் கத்திக் கொண்டிருந்தாள் நான் கவிதைகளோடு கத்த வேண்டியதாயிற்று. கத்தாதே என்று ரத்தங் கக்கி இறந்தது கவிதை. அவள் காதுள் வந்து குழைந்து, குரல் குறைத்து கத்துகிறேன் என்காதே, சொல்வதைக் கேள் சொற்களுள் பிடிபடா என் உலகைப் பற்றி சொல்வதைக் கேள், இப்படி நான் இருக்க வேண்டியதாயிற்று சொல்வதைக் கேள் என்றாள் கவிதைகளை நான் அழிக்க வேண்டியதாயிற்று ~ யனவரி 25, 00- 9:05 p.m.